“Goudreinetten, Kanzi’s, Braeburns, alles bij elkaar opgeteld heb ik wel vijfhonderd appels één voor één gescand”, vertelt promovendus Dirk Schut alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Doel van zijn onderzoek: nagaan of je kunt zien of een appel goed is of al bruine plekjes vertoont van binnen. Bedrijven die de kwaliteit van voedsel controleren voordat het naar de supermarkt gaat, zijn erg geïnteresseerd in dit soort technieken.
Zoals GREEFA, industriële partner in het onderzoek van Schut. Dit bedrijf maakt sorteermachines voor groeten en fruit. Dat sorteren gebeurt door het fruit op verschillende manieren te beoordelen, bijvoorbeeld door het te wegen en/of met verschillende golflengtes te fotograferen, zoals infrarood licht. Met behulp van beeldanalyse worden vervolgens de slechte exemplaren eruit gefilterd. “Nadeel daarvan is dat je de binnenkant van een appel alleen in zijn geheel kunt bekijken”, zegt Schut, die verbonden is aan de Computational Imaging groep van CWI. “Op de CT-scans die de FleX-ray maakt, zie je elk stukje van de appel in 3D. Je kunt op elke gewenste plek inzoomen – bijvoorbeeld op een afwijkend plekje – en dat stukje van alle kanten bestuderen om te zien waar de verkleuring precies stopt.”
